Džemal Džihanović maj 1992 godine

Usdtao sam kao i svakog 25.maja da proslavim Dan mladosti,roštilj porodično okupljanje itd.Tek što sam potpalio vatru negdi iznad BRODA tako zovemo most kod Nukića je eksplodirala u nebu GRANATA koja je bila poslata na Energopetrol ali

srećom u zraku se rasprsnula !Zatim su usledile mnoge po našim okolnim selima mjestima po našem gradu Živ

inice !Tog dana sam ija bio ranjen gelerom granate jedan od pet prvih ranjenika u Živinicama.I dok živim ovaj dan ne mogu zaboraviti nikada uvijek ga obilježim na svoj način koji je moja tajna .A kako je sve to počelo DA KOMŠIJE NA KOMŠIJE PUCAJU GRANATAMA donosim Vam izvode iz KNJIGE;

IZ KNJIGE;
Edhem Omerović
Tito
FRAGMENTI TAJNOG KONCEPTA PRIPREME AGRESIJE
NA BOSNU I HERCEGOVINU

Tako Dragomir Vasić, rođen u Brnici kod Živinica, u toku rata bio je
načelnik Centra javne bezbjednosti u Zvorniku, govoreći o formiranju
Srpske demokratske stranke u Živnicama, novin
aru Žarku Šušiću, a koji
je njegovo sjećanje opisao slijedećim tekstom

Na nivou živiničke
opštine, kazuje nam Dragomir Vasić (sada načelnik Centra bezbednosti u
Zvorniku), Srbi su osnovali pomenutu organizaciju koja je imala pet
mesnih odbora. Jedan od
njih bio je u Brnici... SDS u Živinicama je

osnovao naravno u tajnosti, Krizni štab. U mesnim odborima formirano
je pet četa koje su sačinjavale bataljon sa preko 700 boraca. Živinički
Srbi (...), hteli su da pomažu bivšu JNA... Počeli su da se naoružavaju
pešadijskim naoružanjem
Dalje Šušić piše
Izbijanjem rata u Hrvatskoj Dragomir Vasić je sa
grupom Brničana, septembra 1991. godine otišao u Borovo Selo. Tamo
su ostali dvadesetak dana i borili se kao pripadnici JNA. Ova grupa
brničkih dobrovoljca nako
n povratka iz Borova Sela nastavila je da vrši
pripremanje i osposobljavanje meštana za odbranu i borbu. Već u
decembru, takođe 1991. godine u sporazumu sa komandantom
tuzlanskog garnizona, potpukovnikom Dubajićem, borci iz Brnice su zaposeli
Energoinvest
skladište benzina u Živinicama.... Četa od
stotinjak Brničana, koja je boravila u Živinicama, nije dozvolila
muslimanskim patrolama da ulaze u njihovo selo...
Dakle, ovdje se jasno vidi kada i kako su naoružavani živinički Srbi,
te da ih je u tome sn
abdijevala JNA, sa naređenjem da zaposjednu
Energopetrol
i zabrane pristup snagama Ministarstva unutarnjih
poslova tj. policiji, u čijoj je nadležnosti bilo da štiti zakonitosti
unutrašnjeg reda i poredka, pa i osiguranje vitalnih privrednih objekata.
Veoma je interesanta i priča tadašnjeg majora JNA Svetozara Andrića
rodom iz Zelina općina Kalesija. U svojoj priči o organizaciji
naoružavanja i pripreme Srba
 za rat u općini Kalesija, on je novinaru
Nedeljku Kaišu pored ostalog rekao i slijedeće
Već
od 1991. godine
aktivno sam radio sa ljudima iz opštine na pripremi srpskog naroda na
oružani ustanak. Organizovali smo jedinice i iste počeli naoružavti.
Takođe u istoj godini imao sam i priliku da se sretnem sa našim
vrhovnim komandantom, gospodinom Rado
vanom Karadžićem. To je bio
naš prvi susret koji je prošao u razgovoru o položaju i budućnosti Srba
na području Kalesije i Birča.
O formiranju jedinica na području Kalesije.
Andrić u daljoj priči
teksta navodi:
U toku 1991. godine formirana je jedinica e
kvivalenta
bataljona, a u martu 1992. istu jedinicu smo formacijski oblikovali i
izveli dvodnevnu obuku pri čemu smo organizovali i bojevo gađanje sa
najmodernijim naoružanjem. Do tog vremena uspeli smo naoružati i
Svetozar Andrić je tokom 1991. godine, kako kaže bio
komandant
bataljona vojne policije a u početku agresije na Republiku Bosnu i
Hercegovinu komandovao snagama u zauzimanju Kalesije. Devetnaestog
maja 1992. postavljen je po naređenju Ratka Mladića na dužnost
komandanta Birčanske brigade, pod čijom komandom su bile općine
Zvornik, Kalesija, Šekovići, Bratunac, Srebrenica, Milići, Vlasenica.
Komandno mjesto brigade bilo je u Šekovićima. Poznata su odvođenja,
ubijanja i protjerivanja mnogih Bošnjaka sa prostora ovih općina
tokom aprila, maja i juna 1992. godine, izvršena po naređenjima
datim od strane majora Svetozara Andrića i to od 28.5.1992. Štabu TO
Zvornik, kojima pored ostalih izvršenja u tački 6.
naređuje  Iseljavanje
muslimanskog stanovništva mora biti organizovano i uvezano sa
opštinama preko kojih se vrši iseljavanje. Iseljavati se mogu samo djeca i
žene, a muškarce sposobne za borbu ostavljti u logorima radi
zamjene.
Ovu zamjenu i danas dan
čekaju mnoge porodice, a mnoge
porodice su svoje najmilije identifikovali u masovnim grobnicama.
Njegovo drugo naređenje izdato 31.5.1992. godine glasi:
Na osnovu Odluke vlade SAR Birač
kojom je regulisano iseljavanje
muslimanskog življa sa područja SAR
Birač
Naređujem:
1.
Organizovati logor u Vlasenici i isti obezbediti u duhu
međunarodnih pravila;
2.
Zabranjujem samovoljno donošenje odluke o fizičkoj likvidaciji
zarobljenika;
3.
Organ bezbednosti iz bataljona Vlasenica obaviće operativne
razgovore i sve korisne podatke za rukovođenje i komandovanje
dostaviti brigadi SV

Birač

4.
Predsednik vlade SAR Birac
hitno da stupi u kontakt zbog
pregovora o razmjeni zarobljenika

(Prilog br. 1.)
Naoružavanje Srba na bratunačkoj općini teklo je p
o istim receptima
kao i u ostalim krajevima Bosne, a o pripremama rata i
njegovom izazivanju u selu Kravica opština Bratunac, Rašo Milovanović
ITD...ITD...ITD...

Drugarski pozdrav svima

Džemal Džihanović